le secret de la Fontaine de Vaucluse

Opgestaan met heerlijk weer. We hadden de wekker gezet om zeker te zijn dat we niet al te laat zouden vertrekken. Baguette opgehaald bij de camping eigenaresse, ( Theo: ik ging het kantoortje binnen want er was helemaal niemand te zien en riep “allo allo” – nee, er kwam geen iets gezette cafe-eigenaar genaamd Andre aanlopen) wel hoorde ik ergens op de achtergrond iemand “ monsieur monsieur ” roepen, bleek dus de campingbazin te zijn die al enige tijd buiten stond. In mijn beste Frans maak ik haar duidelijk dat ik het brood kom ophalen. Antwoord ze prompt in het Engels, yes mister one euro. Kennelijk klinkt mijn Frans als Engels. Rare jongens die Fransen.)
Koffie gezet voor onderweg en rijden maar. Theo wilde toch voordat we vertrokken nog even gebruik maken van het gratis wifi net , even het weer bekijken en mogelijk alvast een staanplaats uitzoeken. Onze keuze was gevallen op het zuidelijkste puntje van Frankrijk net onder St. Tropez. Campercontact.nl gaf weinig mogelijkheden dus op Zoover. Gelezen dat Cavalaire sur mer een mooie badplaats zou zijn. Dus daar op zoek. De eerste camping gebeld. Je wilt het niet geloven maar zat helemaal vol maar we moesten maar langs komen en dan kon je geluk hebben. Ja wij enigszins met vol ongeloof toch maar een reserve camping opgezocht. Wanneer we de recensies moesten geloven was er niet veel maar onze speuractie was niet voor niets. Jawel we vonden een goed alternatief camping Le Treille. Onderweg voor het eerst de tolweg gepakt. Gelukkig maar voor kort want we wilde een tip van een Belgische dame gaan bekijken. Fontaine Vaucluse zou een zeer populaire plaats zijn voor campers. Dat konden we dus niet voorbij laten gaan. Van de snelweg af rijdend door het prachtige landschap met oude dorpjes, kerkjes, en smalle weggetjes. Wegen met gaten en mooie wegen en de ene rotonde na de andere. Aangekomen reden we op een camperparkeerplaats waar wel 50 a 60 campers al stonden. Met onze bus pakten we een bescheiden plaatsje naast een paar immense campers. Niet wetende wat ons te wachten stond liepen we naar het dorpje. Een schitterend plaatsje waar een riviertje langs liep dat zo helder was dat het groen op de bodem te zien was. Doorgelopen over een weggetje omhoog waarlangs allerlei eettentjes en andere verkoopkramen stonden. Het riviertje hier en daar met een klein watervalletje volgde ons . Onderweg werd ons duidelijk dat we naar een bron gingen die uit het diepst van de berg kwam waar een ondergrondse rivier maar liefst 90.000 liter per seconde levert. Aangekomen bleek het lage water de oorzaak te zijn dat de waterval droog stond. Maar met een beetje inbeelding kon je je voorstellen met hoeveel geweld het water naar beneden zou komen. We hebben op de rivierbedding gestaan omringd door een immens hoge wand met daarin een gigantisch grote grotinham . prachtig.
Terug een frietje gepakt en een crêpe ( Theo mistte zijn friet) en toen weer in de auto. Via de tolweg direct naar Cavalaire sur Mer gereden. Even langs camping La Baie maar deze was vol en gaf een Nederlands sprekende receptioniste ons het zeer onbevredigend antwoord dat ze geen idee had waar we nog plaats zouden hebben en dat alles propvol zat. Maar wij hadden ons gelukkig goed voorbereid en we gingen op zoek naar ons alternatief, camping le Treille. Daar werden we hartelijk ontvangen en konden een plaatsje uitzoeken, heerlijk onder de bomen. 5 minuten later zaten we aan een heerlijk biertje. “sa vonds de supermarkt opgezocht , op 5 minuten lopen. En heerlijk romantisch gegeten bij de camper bi kaarslicht. Opnieuw een superdag. Vanavond zijn er ook openlucht jazzconcerten, …. Wat kan het leven toch mooi zijn….